* Yediğimiz gıda evrende her şeyin, tüm canlı varlıkların ve bizim birbirimizle bağlantılı olduğumuzu hatırlatır. Yediğimiz her lokma sebze, meyve parçası güneşten ve dünyadan gelen yaşamı içerir. Bir parça ekmekte bütün evreni görebilir ve tadabiliriz. Bu kıymetli lokmalarda yaşamın anlamını ve kıymetini görebiliriz.
Bu yiyecekte,
Varlığımı mümkün kılan
Bütün evreni
Apaçık görüyorum.
*Bizim Dünyamız Bir Zen Rahibinin Barış ve Ekoloji Hakkındaki Düşünceleri
Yazan: Thich Nhat Hanh
Çeviri: Demet Tığın Hakman Yayınevi: Sinek Sekiz
Reçel yapmaya bayılırım. Meyveleri seçmek ve hatta imkan varsa dalından toplamak, sonrasında uygun çeşnilendirmeyi hazırlayıp tüm malzemeleri birlikte bekletmek, ağır ateşte tıngırdatmak, kaynadıkça üzerinde oluşan köpükleri temizlemek, etrafa yayılan koku, derinleşen renk… Tüm bu süreç beni çok mutlu eder. Hele ki sonrasında kavanozlara doldurup eşe dosta hediye etme faslı, bayılırım…
Şimdilerde mürdümler pek güzel, tam reçellik. Tarife geçmeden önce bir kaç püf noktası paylaşmak istiyorum fakat bu püf noktalarına da girmeden evvel, reçel nasıl yapılır biraz bundan bahsedeyim :)
Öncelikle temel iki yöntem olduğunu söyleyebilirim. Mutlaka başka yöntemler de vardır, hatta başka türlü bilenler paylaşırsa çok memnun olurum. Bahsini ettiğim birinci yöntemde önce meyve kaynatılır ve şeker sonradan ilave edilir. İkinci yöntemde ise kullanılacak olan meyve, şeker ile birlikte uzun saatler dinlendirilir ve sonra ateşe konur. Ben ikinci yöntemi tercih edenlerdenim. Şekerle birlikte bekletme işlemi meyvelerin suyunu salmasını sağlıyor ve bu sayede reçelin kıvamını ayarlamak çok daha kolay oluyor kanımca.
Mutlaka az miktar sirke ilavesi de yaparım. Bu reçele hem parlaklık verir, hem de dayanıklılığını arttırır. Sirke tercihim ise reçel için kullandığım meyveye göre değişkenlik gösterir. Dikkat ettiğim en önemli unsurlardan biri meyvenin kendi tadının baskın olmasıdır. Tam da özellikle bu yüzden yaptığım reçellerin şekerini her zaman az tutarım. Geleneksel tariflerde 1’e 1 oranda kullanılan şeker, benim tariflerimde genellikle 1’e çeyrek oranında olur. Yine de meyvenin tatlılığına göre bu oran azalabilir ya da çoğalabilir o yüzden yapmadan önce mutlaka tadarım. Ve tabii reçellerin içinde baharat kullanımını da çok severim. Meyvenin tadını ön planda tutacak şekilde kullandığım baharat karışımları, lezzet katmanları oluşturmamı sağlar. Bir de şahsen, olgun ama yaşlı olmayan meyvelerin reçel yapımı için en uygun olanlar olduğunu düşünüyorum.
Ve Tarif:
Malzemeler:
1 kg mürdüm eriği
1/4 kg esmer şeker
1 çorba kaşığı dağ eriği sirkesi (ya da istenilen başka bir çeşit)
1 adet çubuk tarçın
5 adet kakule
1 tatlı kaşığı toz karanfil
1 adet çubuk vanilya (opsiyonel)
Erikleri yıkayıp kuruladıktan sonra, çekirdeklerini çıkarıp dörde bölüyorum. Üzerine şekeri ilave edip karıştırıyorum ve bu şekilde 8 ila 12 saat arası oda sıcaklığında dinlendiriyorum. Dinlenen meyveleri suyu ile birlikte tencereye alıyorum.. Ocağın altını yakıp, harlı ateşte kaynatıyorum. Kaynama noktasına gelince içine sirkeyi koyuyorum ve ocağın altını kapatıyorum. Reçel soğuyunca ocağın altını tekrar açıyorum ve içine baharatları koyup tekrar kaynatıyorum. Bu esnada oluşan köpükleri bir kaşıkla üzerinden alıyorum. Reçel kaynayınca yeniden ocağın altını kapatıyorum. Reçel soğuyunca ocağın altını kısık ateşte yakıyorum. Kaynadıkça üst yüzeyde oluşan köpükleri almaya devam ediyorum. Kıvamı koyulaşınca ocağın altını kapatıyorum. Ilınan reçeli kavanozlara doldurup ağzını sıkıca kapatıyorum. Serin ve ışık almayan bir yerde saklıyorum.
*Çubuk vanilya kullanacaksanız, vanilya çubuğunu boylamasına ortadan ikiye kesin ve bıçağın uç kısmı ile içindeki özü kazıyın. Kullanacağınız kısım bu içindeki öz olacak.
*Şeker oranı az olduğu için raf ömrü de az olacaktır.
Sevgiyle.